Presteren, veel leren en doorzetten, dat is Jindra. Zeker toen ze jonger was vergeleek ze zichzelf veel met anderen. Ze wilde niet onder doen en erbij horen. Ook vond ze dat ze zelfstandig moest kunnen zijn. Vrijheid kwam daar later ook bij.
Vanuit haar geboorteplaats op de Veluwe nam ze eind middelbare school regelmatig de trein naar Utrecht. Ze zag daar groepen meiden gezellig door de stad lopen en dacht: ‘dat wil ik ook!’. En zo ging het ook. Jindra gaat in Utrecht studeren, vindt een kamer en wordt lid van een studentenvereniging.
“Mensen zeiden in die tijd wel eens, Jin, je bent van god los, en misschien was dat ook wel zo. “
Opgegroeid in een christelijk dorp, maar niet in een strenggelovig gezin, was het contrast met het studentenleven in Utrecht best groot. Maar het deed haar goed. Vrijheid, ontdekken en nieuwe vriendschappen staan die tijd centraal.
De drang naar vrijheid en afstand neemt toe. Tijdens haar studententijd pakt zij een aantal keer haar rugzak om voor langere tijd te reizen naar o.a. Australië, Nieuw-Zeeland, Canada en Zuid-Amerika. Misschien ook wel een vlucht? Veel vriendinnen kregen een relatie en gingen samenwonen met serieuze toekomstplannen. Jindra had geen relatie en dit versterkte haar drang en wens om naar het buitenland te gaan. Daar genoot iedereen van vrijheid en voelde zij zich minder ‘anders’ dan de rest.
Na haar hbo-opleiding start zij de WO-opleiding Cultuur, Organisatie en Management en het element cultuurverschillen boeit haar enorm. Zij studeert in 2000 af bij Deloitte waar ze onderzoek doet naar expatriation in een globaliserende wereld. Haar eerste baan volgt daar, aangezien zij haar aanbevelingen mag komen implementeren. Dagelijks in contact met collega’s die naar het buitenland werden uitgezonden, maar het liefst wilde ze zelf. Naar New York, Hong Kong of Sydney. Echter, met een HR-functie was dit lastig te realiseren. Toch lukte het, ook bij Deloitte, als consultant internationale mobiliteit in Brussel. Minder ver weg dan verwacht maar het cultuurverschil en de uitdaging even leuk en groot. Binnen een maand woonde ze er.
Het volgende citaat van Goethe inspireert en motiveert Jindra dagelijks in werk en privé:
Wensen zijn voorgevoelens van hetgeen je in staat bent daadwerkelijk te realiseren.
“Als ik dat lees, dan word ik blij. En ik weet inmiddels ook uit ervaring dat het zo werkt”.
Vier jaar later weer terug in Utrecht. Veel vriendinnen krijgen kinderen, ook een wens van Jindra. Zij ontmoet een leuke man en snel wordt het serieuzer. In de week dat zij een afspraak had met de makelaar om foto’s te maken voor de verhuur van haar eigen huis, kwam ze erachter dat zij op het gebied van een aantal zeer belangrijke normen en waarden niet op een lijn zaten. Dat was heel heftig. Het vertrouwen beschadigd en vooral het gevoel weer terug bij af te zijn.
Ze realiseert zich in die tijd voor het eerst dat zij al heel lang bezig is met hoe haar leven er aan de buitenkant uitziet. Ze wil het liefst een goede indruk maken op het gebied van studie, werk en relaties. Dit veranderde, het innerlijk werd steeds belangrijker. Ze zoekt verdieping in nieuwe relaties en in spiritualiteit.
“Altijd heb ik gedacht dat ik op mijn 35ste wel die leuke man en kinderen zou hebben.”
Op 1 januari 2010 wordt Jindra wakker in Stockholm waar ze met een vriendin een oud & nieuw feest heeft gevierd en realiseert zich dat ze bijna 35 wordt. Diezelfde dag leest ze in een artikel over vrouwen die moeder worden via een donor. Het artikel laat haar niet meer los. Ze beseft dat haar kinderwens op dat moment groter is dan haar partnerwens. Ze zoekt na haar vakantie contact met een kliniek. De zoektocht naar een donor begint en wordt gevonden.
“Het traject werd gestart, maar het duurde lang, dat vond ik moeilijk, je gaat twijfelen aan je eigen lichaam. Elke keer die hoop en dan toch weer teleurstelling. “
Geruime tijd later, tijdens een borrel met een vriendin kwam een vriend van haar ter sprake. Hij is donor. Vanuit nieuwsgierigheid vragen ze hem of hij ook donor zou willen zijn voor single vrouwen. Daar stond hij niet afwijzend tegenover. Op dat moment is het daarbij gebleven. Ze vinden het te ingewikkeld en te ‘dichtbij’. Niet eens heel veel later geeft haar vriendin toch zijn contactgegevens. Jindra zoekt contact. Een eerste ontmoeting volgt, er wordt een paar keer goed gesproken en een donorcontract opgesteld. Het was eigenlijk heel fijn om hem te ontmoeten, met hem te kunnen praten, foto’s van zijn kinderen te zien. Daarnaast is hij Nederlands, dus als haar kind de wens heeft de biologische vader te ontmoeten is er geen taalbarrière.
En het is gelukt.
De zwangerschap was wel pittig, medisch en zwaar maar desondanks heeft ze er ook van kunnen genieten. Boudewijn wordt geboren. Hij heeft een aantal medische ingrepen ondergaan maar inmiddels gaat het, al lange tijd, heel erg goed met hem.
Verdieping blijf ik zoeken in mijzelf, maar ook in mijn relaties met vrienden en met mijn partner.”
In 2016 wordt Jindra boventallig bij de Rabobank waar zij op dat moment als HR-adviseur werkt. Ze krijgt de kans nog een jaar als manager arbeidsmobiliteit aan te blijven. Een rol waarin ze boventallige collega’s heeft begeleid naar ander werk. Ze realiseerde zich ‘dit is hetgeen wat ik wil doen’. Als zelfstandig ondernemer begeleidt zij inmiddels medewerkers binnen verschillende organisaties in de context van werk, door hen te faciliteren en stimuleren nieuwe mogelijkheden te ontdekken en onderzoeken. Ook geeft zij trainingen op het gebied van loopbaan oriëntatie, arbeidsmarktbenadering en social media.
“Het plezier van vrijheid en zelfstandigheid, wat ik als kind ook al had, vind ik nu weer terug in het ondernemerschap.
Na de geboorte van Boudewijn heeft zij een partner gevonden, waar ze inmiddels al 2,5 jaar heel gelukkig mee is. Verdieping is eigenlijk ook de reden waarom we buiten in de natuur bij Amelisweerd hebben afgesproken. De natuur is immers ook altijd in beweging en ontwikkeling, daar voelt Jindra zich goed. In de natuur kan ze dingen makkelijker loslaten en komen er meer creatieve ideeën naar boven.
“Stilstaan = Bewegen is mijn motto. Ik geloof in de kracht van stilstaan. Een moment van reflectie en bezinning leidt tot de aanzet voor beweging en verandering. Waar ik nu ben is echt wat ik wil. Mijn verhaal zie ik als mijn pad, mijn zoektocht waarin ik bewuste keuzes maak, vertrouwen heb in hoe het leven zich ontvouwt en ervoor ga. Achteraf ben ik nog niet teleurgesteld. “
Meer weten over Jindra:
www.vinkloopbaanadvies.nl
